MORNING COMES

Voordat de morgen aanbreekt

Moet de zon eerst ondergaan

En de avond komen

//

AVOND

Mijn oma ligt op sterven
Zij is al oud
Twee en negentig jaar
Haar zilverwitte haren
Verraden dat haar einde dichterbij komt
Maar haar adem verstomt nog niet
Haar hart verschrompeld niet
Ik ben benieuwd hoe lang het duren gaat
Haar leven hangt slechts aan een dunne draad
Ik breng mijn oma een bezoek
Ik weet niet goed wat ik doen moet
Ze ligt zo stil
Ik zit maar naast haar
Praat maar zacht wat woorden
Geen idee of ze het kan horen
Ze kijkt me alleen lang aan
Als ik weer weg wil gaan
steekt ze haar hand voorzichtig naar me uit
Ik pak het vast
Ik kus haar wangen zacht
Maar ze weigert me los te laten
Ze klampt zich aan me vast
Dus ik wacht
En ik wacht totdat haar adem het begeeft
Totdat haar hart geen kracht meer heeft
Zolang haar ziel zich aan dit leven kleeft
Houd ik haar vast
Houd ik haar stevig vast

MORGEN

Daar staat ze
In het morgenlicht
Volmaakt gemaakt
In een wit gewaad
tot op haar voeten
Gewassen in bloed
Alles is goed
Denkt ze
Ze denkt weer
Het lukt haar weer
Geen waas
Geen gaten meer
De kluwen zijn ontrafeld
Haar ogen
Geopend
Haar hart
Geheeld
Haar angst
Gestild
Haar zonden vergeven
Ze is uit de dood verrezen
Daar rent ze
Alsof ze de weg allang kent
Over het veld
Als een jonge gazelle
Ze ruikt naar
paradijs
Dit is nou het einde van haar reis
Of pas het begin?
Ze vliegt recht in
De armen van geliefden
Daar staat haar Man
haar Maker
Haar Vader
Haar Heer
Ze buigt en breekt
Hij droogt haar tranen
Hij weet wat ze heeft doorstaan
Maar alles is nu voldaan
Ze krijgt van Hem een nieuwe naam
Nu is er nooit meer geween
En zij is nooit meer alleen
Ongewenst
Onbegrepen of dement
Daar staan ze
Al die mensen
Zij staat er tussenin
Geliefd bemind
Een hemels koningskind
15-10-1927 ~ 12-8-2020