Drie maanden

Het is vandaag drie maanden geleden dat mijn moeder overleed. Een dag die op mijn netvlies staat gebrand. Als ik mijn ogen sluit, ben ik weer terug in de zomer. De vrolijkheid op het kamp en dan ineens het belletje en de trillende stem van mijn vader die zegt dat ik NU naar huis moest komen. En dan de autorit naar huis, ik ben in mijn hele leven nog nooit zo zenuwachtig geweest. De rit lijkt dagen te duren. Elk half uur app ik naar huis of mama nog leeft. Thuisgekomen vlieg ik de trap op. En daar ligt mama. Mama ligt daar, een beeld dat ik nu nog steeds zie als ik langs haar slaapkamer loop. Witte krullen op een wit kussen en een wit gezicht. Mama hijgt. Ze strijdt. Ze is al onbereikbaar geworden. Ik ril. In mijn hele lichaam overheerst slapheid. Er is zoveel meer wat ik over die dag kan schrijven. Het moment van overlijden, de shock, het wassen, het opbaren en dan de ontbinding van mama's lichaam. Vandaag is dat allemaal drie maanden geleden. O, wat mis ik mama. Ik kan niet beschrijven hoeveel het kost om zonder haar te leven. Om elke dag op te staan met dezelfde eentonige gedachte als altijd: ze is niet meer. Vandaag denk ik constant aan mama en wat is er eigenlijk veel wat me aan haar herinnert. De regenponcho's die ik zie fietsen door de regen. Een appel. Half elf 's ochtends koffie. Vrouwen met grijs haar. Krullen. Waslijnen met sokken. Felgekleurde jassen. Lange spijkerrokken. Pantoffels. De chocoladereep van de Aldi. Planten. Geiten. Mijn broodtrommel (die bracht ze naar school als ik 'em was vergeten). Rollators. Tuinhandschoenen. Sjaals. Nu lijken al die dingen zo speciaal, zo buiten-gewoon. Maar er is een tijd geweest dat ik mijn moeder voor lief nam. En dagelijks ontmoet ik mensen die dat nog steeds doen, hun moeder voor lief nemen. Waarom is alles minder mooi als je het hebt en zie je pas de waarde van dingen pas als iets ontbreekt? Had ik het leven maar eerder vertraagd. Had ik maar eerder de beelden in mij opgezogen. Het is vandaag drie maanden geleden dat mijn moeder overleed. Het lijkt al een eeuwigheid te duren.