HEMEL

Hoe zal het zijn
Daar
Waar ik Jezus kennen mag
Met Hem wandel
Met Hem lach
En waar ik niet meer weet van huilen
Want tranen - die bestaan niet meer
Ik zal nooit meer willen ruilen
Nooit. Meer.
Met de vleugels van een adelaar
Zal ik vliegen
Ver boven de Gouden stad
Totdat
Zijn stem mij als een waterval
Bereiken zal
Dan zal ik Jezus eindelijk zien
Zijn ogen zal ik daar ontmoeten
En Zijn doorboorde handen
Zal ik vol eerbied begroeten
Het zal er veilig zijn
Dus hoef ik nooit meer bang te zijn
Het zal er heilig zijn
Dus zal ik nooit meer zondaar zijn
Ik ben ervan verzekerd
Want ergens staat geschreven:
Ieder die de Zoon gelooft
Heeft eeuwig leven
En God liegt niet
Bedriegt niet
Dus ooit
Als ik hier alles achter laat
En ik mezelf zelfs zal ontvallen
Zal God me ergens vangen
En ik zal op Zijn adem zweven
Steeds hoger
En hoger zullen we gaan
Totdat ik aan de voet van Zijn heerlijkheid
Sprakeloos komt te staan
En dan, als Hij me zacht tegen zich aandrukt
Zal ik weten
Dat Hij de ware was, al die tijd
En dat ik eindelijk ben thuisgekomen
In het hart van de Drie-eenheid