IK ZOU HET ZO WEER OVERDOEN

Tijd heeft een rusteloze ziel. Ze jakkert en ze jaagt. Stilstaan lukt haar niet. Ik wou dat ik haar vangen kon. Maar ze springt altijd over. Ze springt over van een normaal schoolleven in examens en van een lange zomervakantie in het studentenleven. Ze springt over van 19 naar 20. Het maakt niet uit. Want als ze zei: 'Vooruit, jij mag nu een moment kiezen die je mag overdoen', wat zou ik dan moeten kiezen?

Misschien zou ik dan kiezen voor de laatste schooldag, dat gevoel weer voelen van: 'nu ben ik eindelijk vrij van school.' Of dat moment waarop ik hoorde dat ik was geslaagd, de lange zomervakantie die ik voor de boeg had. De 50 kinderen zien binnen huppelen op de kinderclub. Misschien het onvergetelijke evangelisatiekamp. Daar heb ik namelijk de meest bijzondere gesprekken gevoerd, de gekste dingen meegemaakt. Of de bruiloft van mijn zus. Waarop de hakken werden uitgegooid en de slippers aangingen en we de kerk uitrenden naar de ijscoman. Een dag waarop de liefde volop werd gevierd. 

Of het moment dat ik ging starten met een studie. Misschien de werkweek. Het opvoeren van een grandioos toneelstuk. Mijn 'baan' in het PR-team uitvoeren. Twee keer een zussenweekendje herbeleven. Of ik had gekozen voor al die momenten waarop ik lichtjes in de ogen van de kinderen zag. Misschien zou ik weer willen kijken naar de eendjes die zich elke maandagmorgen wassen in de sloot naast de hogeschool. Opnieuw gaan naar het concert van Sela. Misschien de muziekstage op een school in Houten overdoen. Weer zingen tijdens de kerstuitvoering. Of ik zou de kerstdagen opnieuw doorbrengen met familie. Misschien de lachbuien weer lachen. Of zijn helderblauwe ogen weer zien. Misschien verliefd weer terugkrijgen. Of een dagje delen met jou.

Ik zou niet kunnen kiezen. 2019 was vol van alles. En daarom is het ook wel goed geweest. De tijd jakkert en ze jaagt. Maar ze gaat niet voorbij. Onder het jaar 2020 komen gewoon weer nieuwe herinneringen te staan. Gelukkig maar. 

Happy new year!