Lessons I've learned in 2023
2023 was tot nu toe het mooiste en moeilijkste jaar van mijn leven.
Ik heb geleerd dat ik bang kan zijn. Heel bang. En ook sterk. Heel sterk.
Ik heb geleerd dat het leven altijd met twee woorden spreekt. Leven en dood. Geluk en gemis. Jij en ik. Dat is de balans die ooit voor ons werd bepaald.
Verliezen en gevonden worden. Verliefd en verdrietig zijn. Dat gebeurt daarom soms op één dag.
Ik heb geleerd dat de meeste oorlogen gevoerd worden in stilte.
Dat gemberthee eerst vies smaakt en dan eigenlijk best lekker is.
Dat een ommetje lopen en puzzelen helpt tegen bijna alles.
Dat je moet tafeltennissen. Juist op de dagen dat het al moeite kost om je sokken aan te trekken.
Ik weet nu dat varkens het leuk vinden om geborsteld te worden (dankjewel Bertran) en dat engelen soms kinderen zijn.
Ik leerde om nooit weg te gaan zonder de woorden "ik hou van je " op de lippen te nemen.
Ik leerde ook een hoop dingen die ik nooit had willen leren. Hoe je iemand opbaart. Wat een begrafenisondernemer precies doet. Hoe je een kist dichtschroeft. Dat er een gat binnenin je komen kan. Ik heb dit jaar de dood ontmoet, ik kon hem bijna aanraken, ik heb zijn rijk met eigen ogen gezien. Ik leerde hoe het is om in shock te raken. Om aan de rand van een graf te staan en om te draaien en weg te lopen. Terug naar de levenden. Gelukkig leerde ik ook dat er een liefde is sterker dan de dood.
Ik heb geleerd dat het leven nooit stopt. Voor niemand. Dat is een geschenk.
En ik leerde dat je schatten vindt als je handen vasthoudt, potjes beverbende speelt en kussengevechten houdt middenin de nacht. Daar moeten we van genieten. Zolang er nog adem in onze longen zit - moeten we genieten.