Rouwgedicht #5
15-08-2024
Nooit meer
Mama's zacht biddende stem
Of haar hand op mijn voorhoofd
Als ik ziek ben
Nooit meer
Mama's blik op de zaken
Haar prachtige lach
Of haar bevlogen handgebaren
Nooit meer
Mama's sprankelende persoonlijkheid
Of mijn hand door mama's krullen
Dat is nu voorbij
Maar altijd weer
Zal ze wonen in mijn stem
Zal ze blijven in mijn hart
En ik bedenk hoe ze nu zingt tot eer van Hem
Hoe meer je hier van iemand houdt
Hoe meer je ooit verliezen gaat
Maar toch is er iets wat blijft:
De vingerafdruk die mama op ons achterlaat