Rouwgedicht #6

Ik kan geen zinnen meer schrijven of zeggen

Want hoe zou ik je ooit kunnen uitleggen

Hoe ik me voel

Wat ik bedoel

Als ik zeg dat iets in mij stierf

Toen mijn mama de grond is in gezakt

Iets in mij brak

En sinds dat is gebroken

Blijven alleen nog wat woorden over

Woorden als

Leeg, zo leeg

Mijn hart een gat

Verdwaasd, verlamd

En afgemat

Gezoem en blauw

En weer een zucht

Ik krijg geen lucht

Woorden als

Rare geur

Houd vast die kaak

Dichtgeschroefd

En opgebaard

Vroeg wakker

Hoe was ze?

Kom terug!

Ik wil dit niet!

Woorden als

Dood

Knip een krul.

Wil weg. Waarheen?

De zon. 

Laat ik haar in het graf nu alleen?

Hoe bid je?

En is dit wat missen is?

Ik moet straks weer aan de slag

Hoe overleef ik dat?

Je zei me dat mijn moeder sprankelde

Maar waarom zie ik in mijn hoofd alleen nog hoe ze wankelde?

Nu ik ben gebroken

Blijven alleen nog wat woorden over

Woorden als

Mama, mama, mama