Wat ik je nog niet verteld heb

Wat ik je nog niet verteld heb is dat het meestal best goed gaat. Echt! Als ik mijn blogs teruglees krijg ik een beeld van mezelf van een intens verdrietig rouwend meisje. En dat is soms zo. Maar niet altijd. Dat komt omdat ik juist schrijf op de dagen dat ik me verdrietig voel. Schrijven is mijn uitlaatklep. Altijd al geweest. Maar op de dagen dat ik er niet over schrijf. Op de dagen dat ik stil blijf hier. Op die dagen gaat het dus goed. Heel goed. Dat is wat ik je nog niet verteld heb. Misschien moet ik ook meer over die dagen schrijven. Over het jongetje uit mijn klas dat elke dag zou bidden voor zijn buurjongen die ongelovig is, totdat hij zou gaan geloven. Over het meisje dat elke dag een tekening voor mij meeneemt. Over het jongetje met de hilarische schaterlach en het meisje met haar wijze uitspraken. Zij maken mijn dagen goed. Zij - en nog veel meer dingen, zoals spelletjes en mijn nieuwe neefje en vriendinnen bij wie je je hart kan luchten en mijn vriend. Als ik erover nadenk, waren er dit jaar meer goede dagen dan ik had verwacht. En ik ben zo ongelooflijk trots op mezelf. Hoe ik de eerste vier maanden zonder mama ben doorgekomen. Maar zelf heb ik dat niet gedaan. Elke dag kreeg ik kracht. Van Iemand. Dat is wat ik je nog niet verteld heb.