Rouwblog

Op 10 augustus 2023 stierf mijn moeder. En dan kom je  ineens "in de rouw " terecht. Maar. Hoe rouw je als je 21 jaar bent en nog studeert? Dat probeer ik uit te vogelen. Waar je hoofd vol van is, stroomt je pen van over. Daarom schrijf ik hier. Niet om je te laten zien hoe rouwen per definitie is. Wel om te laten zien hoe rouwen kan zijn en kan voelen.


Terugdenken

05-12-2023

In deze koude maand moet ik steeds terugdenken aan de zomer. De warme zomer, de korte mouwen, de blote benen. Dat ik in die zomer ineens truien moest dragen in huis. Er stonden namelijk 3 airco's om mama's lichaam zo koel mogelijk te houden. Ik denk aan de zomer en het zweet op haar gezicht. De klamme handen. De muffe...

Spijt

01-12-2023

"Wat wil je op je brood?" Mijn moeder stem. Ik ben in de badkamer. Ben laat voor school. Alweer. "Doe maar stroop en pasta!" roep ik terug. "Enne… bedankt voor het smeren he.." O nee, dat laatste zei ik niet, bedenk ik me. Dat verzin ik er nu ter plekke bij.

Levend sterven

25-11-2023

(Symptomen uitzaaiingen in het hoofd: je linkerarm wordt verlamd, je komt niet meer op woorden, je lijkt dementerend)

Rouwende juf

24-11-2023

Het stormt in mijn hoofd, het stormt in mijn klas. Ergens voel ik een klein causaal verbandje. Tijd om de boel te evalueren. Ik pak mijn juffenkruk en kijk de kinderen aan. Wat gaat er goed in onze klas? Wat gaat er minder goed? Wat vind je fijn aan wat juf doet? En wat vindt je minder fijn? Je kent...

Losse flarden

20-11-2023

Wat kleine stukjes losse flarden die ik de afgelopen tijd schreef:

Trots

17-11-2023

Soms wou ik dat het rouwproces sneller ging. Dan vergeet ik hoe trots ik eigenlijk mag zijn. Trots dat ik mijn bed uitkom als de wekker gaat, dat ik elke dag structureel probeer te ontbijten, lunchen en dineren, dat ik voor de klas sta, glimlach, een praatje maak met een collega, dat ik een auto voor laat gaan op de...

Drie maanden

10-11-2023

Het is vandaag drie maanden geleden dat mijn moeder overleed. Een dag die op mijn netvlies staat gebrand. Als ik mijn ogen sluit, ben ik weer terug in de zomer. De vrolijkheid op het kamp en dan ineens het belletje en de trillende stem van mijn vader die zegt dat ik NU naar huis moest komen. En dan de autorit...

Een goede dag!

03-11-2023

Vandaag een goede dag. Mag ook weleens gezegd worden. De kinderen uit mijn klas werken als een paard. Ik GENIET met hoofdletters. En 's middags kan de regen me niets schelen. Ik fiets er vrolijk doorheen. 's Avonds ga ik uit eten met mijn vriend om zijn verjaardag te vieren. Hoera voor de treinen van NS die door de...

Herfstdip

30-10-2023

Vandaag geen goede dag. Gisteren ook niet. Sinds afgelopen donderdag zijn de dagen slecht. Met soms heus wel een straaltje licht. Maar over het algemeen, slecht. Helaaspindakaas.

Elke week ga ik nog naar mama's graf. Ik vind het heel gek om bij het graf te zwijgen. Alsof ik bij mijn moeder op bezoek ga maar niets tegen haar zeg. Zo voelt het. Daarom praat ik soms hardop op de begraafplaats. "Hallo mam, daar ben ik weer." "Zo, even de bloemetjes verversen." "Pff, wat een weertje he!"...

Rouwmuur

© 2019 Verhalenbreister Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin