Ik heb mijn kamer opgeruimd. Check. Ik heb mijn post uitgezocht. Check. Ik heb mijn grote reis geboekt. Check. En sinds vorige week heb ik mijn studie weer opgepakt. Grote check.

Ik denk dat ik in een nieuwe trend heb gespot: "omdenken". Op LinkedIn zag ik dat het zelfs een soort van beroep is. In iemands bio stond namelijk dat 'ie "omdenker" was. En Berthold Gunster heeft er een heel boek over geschreven. Op steeds meer plekken hoor je het langskomen.

Mijn lio is klaar. Het was echt een mooie tijd! Toen ik lesgaf voelde ik mijn moeder heel dichtbij. Ik gebruikte haar ideeën, haar liedbundels, haar lessen. Even dacht ik zelfs sterk te zijn geworden door die lio. Ik dacht lekker in een opwaartse flow te zitten, maar ik val nu toch in een gat. Want tja, weg is alle...

Hoe ze de lamp nauwkeurig stofte in ons huis

Ik heb de rouw nu een beetje leren kennen. Zoals je iemand kent na een half jaar, zo goed ken ik de rouw nu. Ik weet hoe hij voelt als hij me de hand schudt. Nog niet hoe ik het best met hem om kan gaan. Of hoe ik hem beleefd de deur kan wijzen. Ik weet dat hij onaangekondigd...

Het is zoals de potten die de pottenbakker maakt. Eerst doet het pijn, het kneden en slaan en schuren. Langzamerhand voelt de pot dat hij een vorm aanneemt. Hij wordt iets. Zo voel het nu. Eerst deed het pijn. Verlamming. Soms nog steeds. Maar een enkele keer denk ik: dit is een proces. Ik voel het, Iemand kneed mij. Ik...

Soms vind ik het heel grappig dat mensen na de begrafenis van alles over mijn moeder denken te weten. Maar lang niet alles wat ze denken is waar.

De jaarwisseling was niet leuk. Mijn familie kwam in het weekend logeren, dat was gezellig. We hielden een dia avondje met oude dia's, dat was ook gezellig. Maar op oudjaarsavond ging het bergafwaarts. Ik moest steeds huilen. Ook om de herinneringen die we met zijn allen ophaalden. Niemand had zin om spelletjes te spelen op oudjaarsavond zoals we...

2023 was tot nu toe het mooiste en moeilijkste jaar van mijn leven.

Wat ik je nog niet verteld heb is dat het meestal best goed gaat. Echt! Als ik mijn blogs teruglees krijg ik een beeld van mezelf van een intens verdrietig rouwend meisje. En dat is soms zo. Maar niet altijd. Dat komt omdat ik juist schrijf op de dagen dat ik me verdrietig voel. Schrijven is mijn uitlaatklep. Altijd...