Vandaag zou je officieel bejaard geworden zijn. Ik zie je in gedachten zitten op je 'vaste' plek aan tafel- stralend, in je zondagse kleren, met die krullen van je als manen om je gezicht. In gedachten geef ik je een verjaardagskusje. Gefeliciteerd lieve mam. O ja, je wangen. Zo mamazacht. En je eigen geur. Je zou vast appeltaart gebakken hebben....

De dagen zijn traag. En eigenlijk bevalt dat ritme me wel. Door te vertragen kan ik het beste verwerken. En tegelijkertijd houd ik niet van niksen en zie ik altijd weer uit naar de dinsdag waarop ik mijn klas zie. Werk is echt een fijne afleiding. Dat was het altijd al, maar het was tegelijkertijd een "afvinkding". En omdat...

Had de hemel maar een telefoonnummer, dan zou ik die vandaag bellen.

Ik keek terug en zag dat dit alweer de 50e post van de rouwblog is!

Wij hadden in tijden niet zo hard gelachen als toen.

Vanmorgen las ik een verhaal dat me raakte. Een eerlijk verhaal. Ik herkende mezelf erin, en dat voelde als een zegen.

Ik heb mijn kamer opgeruimd. Check. Ik heb mijn post uitgezocht. Check. Ik heb mijn grote reis geboekt. Check. En sinds vorige week heb ik mijn studie weer opgepakt. Grote check.

Ik denk dat ik in een nieuwe trend heb gespot: "omdenken". Op LinkedIn zag ik dat het zelfs een soort van beroep is. In iemands bio stond namelijk dat 'ie "omdenker" was. En Berthold Gunster heeft er een heel boek over geschreven. Op steeds meer plekken hoor je het langskomen.

Mijn lio is klaar. Het was echt een mooie tijd! Toen ik lesgaf voelde ik mijn moeder heel dichtbij. Ik gebruikte haar ideeën, haar liedbundels, haar lessen. Even dacht ik zelfs sterk te zijn geworden door die lio. Ik dacht lekker in een opwaartse flow te zitten, maar ik val nu toch in een gat. Want tja, weg is alle...

Hoe ze de lamp nauwkeurig stofte in ons huis